روش سخنرانی - برانگیختن احساس

برانگیختن احساس

#آموزش_روش_سخنرانی
#تحریک_احساس

براى برانگیختن احساس مخاطبان از اسلوبهاى زیر مى‏توان استفاده کرد:

1. داستان‏.                                     

2. خاطره.

3. شعر.                                               

4. لطیفه و طنز.

5. مناجات و دعا.                            

6. آمار و ارقام.

7. نثر و قطعه ادبی

سوره 67. ملک آیه 29 - 30

تفسیر سوره ملک آیه 29 - 30

#تفسیر_قرآن

#زندگی_با_قرآن

#تفسیر_نور



سوره 67. ملک آیه 29 - 30

آیه
قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِى ضَلاَلٍ مُّبِینٍ
قُلْ أَرَءَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَآؤُکُمْ غَوْراً فَمَن یَأْتِیکُم بِمَآءٍ مَّعِینٍ‏

ترجمه
بگو: او خداى رحمان است، ما به او ایمان آورده‏ایم و بر او توکل نموده‏ایم، پس خواهید دانست، کیست آن که در گمراهى آشکار است.
بگو: به من خبر دهید اگر آب (چشمه‏ها و چاههاى) شما در زمین فرو رود، کیست آن که آب روان و گوارا براى شما بیاورد.

نکته ها
زمین متشکّل از بخش‏هاى نفوذپذیر ونفوذناپذیر است. اگر تمام قسمت‏هاى آن نفوذناپذیر بود، آبى ذخیره نمى‏شد و اگر تمام زمین نفوذپذیر بود، زمین به صورت باتلاق در مى‏آمد.
«غَور» به معناى فرورفتن در عمق است و «مَعین» به معناى آسان و روان است.
آخرین آیه به منزله تفسیر آیه قبل است. در آیه 29 مى‏فرماید: «قل هو الرحمن» و در آیه 30، نمونه رحمت را آب روان، ذکر مى‏کند. در آیه اول مى‏فرماید: بر او توکل کردیم و در آیه بعد مى‏فرماید: دلیل توکل بر او این است که اگر آب مورد نیاز به زمین فرو رود، هیچ کس نمى‏تواند آن را بیاورد.
امام باقرعلیه السلام (در تأویل آیه) فرمود: اگر امام شما غایب باشد چه کسى براى شما امام ظاهر مى‏فرستد که اخبار آسمان‏ها و زمین و حلال و حرام را براى شما بگوید؟ «ان اصبح ماءکم غوراً...»(34)

---

34) تفسیر نورالثقلین.

پیام ها
1- پیامبر وظیفه دارد موضع خود را در برابر نااهلان اعلام کند. «قل هو الرّحمن»
 2- در برابر کفّار، دو عامل ایمان و توکل وسیله نجات شماست. «آمنّا... توکّلنا»
 3- توکّل، ثمره ایمان و ملازم آن است. «آمنّا... توکّلنا»
 4- ایمان به سرچشمه رحمت ارزش دارد نه به بت‏هاى جامد. «هو الرّحمن آمنّا»
 5 - با توکّل بر خداوند، کفّار آرزوى خود را به گور خواهند برد. «علیه توکلنا فستعلمون...»
 6- پایان کار ملاک است نه آغاز آن. «فستعلمون من هو فى ضلال مبین»
 7- ابتدا زیربناى اعتقادى خود را محکم کنید و بعد به تهدید دشمن بپردازید. «آمنّا... توکّلنا... فستعلمون...»
 8 - قاطع و استوار سخن گفتن رهبر جامعه اسلامى، سبب دلگرمى خودى‏ها و دلهره بیگانگان مى‏شود. «قل هو الرّحمن... فستعلمون...»
 9- احتمال بروز خطر براى دورى از بى‏تفاوتى و غفلت کافى است. «اِن اصبح ماءکم غوراً»
 10- دست خداوند در تغییر قوانین هستى باز است. «اِن اصبح ماءکم غوراً»

سوره 67. ملک آیه 28

تفسیر سوره ملک آیه 28

#تفسیر_قرآن

#زندگی_با_قرآن

#تفسیر_نور



سوره 67. ملک آیه 28

آیه
قُلْ أَرَءَیْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِىَ اللَّهُ وَمَن مَّعِىَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن یُجِیرُ الْکَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ‏

ترجمه
(اى پیامبر!) بگو: اگر خداوند من و کسانى را که با من هستند نابود کند، یا بر ما رحم نماید، پس چه کسى کافران را از عذاب دردناک پناه مى‏دهد؟


نکته ها
در روایات مى‏خوانیم که کفّار مکّه آرزوى مرگ پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله و مسلمانان را داشتند. این آیه مى‏فرماید و بر فرض که آنان از دنیا بروند، چه کسى شما را از قهر خدا پناه خواهد داد؟
در سوره طور نیز این آرزو مطرح شده است: «ام یقولون شاعر نتربّص به ریب المنون»(32) آنان مى‏گویند: محمد شاعرى است که برایش حوادث تلخ و مرگ را انتظار مى‏کشیم. در آیه 12 سوره فتح نیز این آرزوى کفار مطرح شده است که پیامبر و مؤمنان از جبهه سالم برنگردد. «بل ظننتم ان لن ینقلب الرسول والمؤمنون الى اهلیهم»
مى‏گویند کودکى گریز پاى، مرگ استادش را از خداوند طلب مى‏کرد، پدرش به او گفت: اگر مى‏خواهى از درس و بحث خلاصى‏یابى، باید مرگ مرا از خداوند طلب کنى، زیرا اگر معلم تو بمیرد، من تو را نزد معلم دیگرى خواهم فرستاد.

---

32) طور، 30

پیام ها
1- شیوه احتجاج و گفتگوى با کفّار را از وحى یاد بگیریم. «قل ارایتم...»
 2- پیامبر امین وحى است. «قل...»، (حتى کلمه «قل» را حذف نمى‏کند.)
 3- در شیوه تبلیغ، گاهى حقایق را باید در قالب فرض مطرح کرد. «ان اهلکنى اللّه»
 4- کفار، همان گونه که نسبت به شخص پیامبر بغض و کینه دارند، نسبت به پیروان او هم کینه دارند. «اهلکنى اللّه و من معى»
 5 - مؤمن باید بین بیم و امید زندگى کند. «اهلکنى اللّه... او رحمنا»
 6- هیچ چیز و هیچ کس نمى‏تواند مانع نزول قهر الهى بر کفّار شود. «فمن یجیر الکافرین من عذاب الیم» (شعار بعضى از کافران، «و ما نحن بمعذّبین»(33) بود، یعنى ما گرفتار عذاب نمى‏شویم ولى قرآن مى‏فرماید آنان به عذاب دچار مى‏شوند.)
 7- کسى که براى اولیاى خداوند آرزوى درد و هلاکت کند، به عذاب دردناک گرفتار خواهد شد. «عذاب الیم»

---

33) شعراء، 138.

سوره 67. ملک آیه 27

تفسیر سوره ملک آیه 27

#تفسیر_قرآن

#زندگی_با_قرآن

#تفسیر_نور



سوره 67. ملک آیه 27

آیه
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَقِیلَ هَذَا الَّذِى کُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ‏

ترجمه
پس چون آن (دوزخ موعود) را نزدیک ببینند، چهره‏هاى کسانى‏که کفر ورزیدند، زشت و گرفته گردد و (به آنها) گفته شود: این است آنچه (در دنیا به عنوان تمسخر) مى‏خواستید.

نکته ها
«زلفة» به معناى نزدیک است، به سرزمین مشعرالحرام «مزدلفة» مى‏گویند چون به مکّه نزدیک است.
«تدّعون» درخواست جدى و باعجله است. در آیه چهاردهم سوره ذاریات مى‏خوانیم: «یوم هم على النّار یفتنون ذوقوا فتنتکم هذا الّذى کنتم به تستعجلون»(21) یاد کن روزى را که آنان با آتش شکنجه و عذاب شوند، شکنجه‏تان را بچشید، این همان است که با شتاب خواهان آن بودید و مى‏گفتید: «ایّان یوم الدّین»(22)
قرآن کریم در آیات متعدّدى به توصیف سیماى نیکوکاران و مجرمان در قیامت پرداخته است. درباره نیکوکاران مى‏فرماید:
«وجوهٌ یومئذٍ مسفرة ضاحکةٌ مستبشرة»(23) در آن روز صورت‏هایى درخشان و خندان و شادمانند.
«وجوهٌ یومئذٍ ناعمة»(24) صورت‏هایى در آن روز، شاداب و باطراوتند.
«تعرف فى وجوههم نضرة النعیم»(25) در چهره‏هاى آنان خرّمى و طراوت را درک مى‏کنى.
اما در باره منحرفان و مجرمان مى‏فرماید:
«و وجوهٌ یومئذٍ علیها غبرة ترهقها قترة»(26) بر صورت‏هایى در آن روز غبار و کدورت است، و سیاهى و تاریکى آن را فرا گرفته است.
«وجوهٌ یومئذٍ خاشعة»(27) چهره هایى در آن روز ذلیل و فرو افتاده‏اند.
«تلفح وجوههم النار و هم فیها کالحون»(28) شعله‏هاى آتش سخت به صورتهایشان مى‏وزد و چهره آنان عبوس و شکسته و دندان‏هایشان به واسطه سوختن لب‏ها نمایان است.
«و نحشرهم یوم القیامة على وجوههم عمیاً و بکماً و صمّاً»(29) آنان را در قیامت کور و کر و لال و بر صورتهایشان محشور مى‏کنیم.
«وجوهٌ یومئذٍ باسرة»(30) صورتهایى در آن روز به شدت عبوس و درهم کشیده‏اند.
«یوم یسحبون فى النار على وجوههم»(31) روزى که در میان آتش به رو کشیده شوند.

---

21) ذاریات، 13 - 14.
22) ذاریات، 12.
23) عبس، 38 - 39.
24) غاشیه، 8.
25) مطفّفین، 24.
26) عبس، 40 - 41.
27) غاشیه، 2.
28) مؤمنون، 104.
29) اسراء، 97.
30) قیامت، 24.
31) قمر، 48.

پیام ها
 1- کفر در دنیا، سبب روسیاهى در آخرت است. «سیئت وجوه الّذین کفروا...»
 2- در قیامت علاوه بر عذاب جسمى، عذاب روحى تحقیر نیز وجود دارد. «هذا الّذى کنتم به تدّعون»