#تفسیر_قرآن
#زندگی_با_قرآن
#تفسیر_نورسوره 67. ملک آیه 9-11
قَالُواْ بَلَى قَدْ جَآءَنَا نَذِیرٌ فَکَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَىْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِى ضَلاَلٍ کَبِیرٍ
وَقَالُواْ لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِى أَصْحَابِ السَّعِیرِ
فَاعْتَرَفُواْ بِذَنبِهِمْ فَسُحْقاً لِّأَصْحَابِ السَّعِیرِ
ترجمه
گویند: چرا، همانا هشداردهنده به سراغ ما آمد، ولى ما تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند چیزى نازل نکرده است و شما جز در گمراهى بزرگى نیستید.
و گویند: اگر ما (حق را) مىشنیدیم یا تعقل مىکردیم، در زمره اهل آتش نبودیم.
پس به گناه خود اعتراف نمایند، پس لعنت بر اهل آتش باد.
نکته ها
در این سه آیه، به سه اعتراف کافران در قیامت اشاره شده است:
الف) اعتراف به آمدن انبیا و تکذیب آنان. «بلى قد جاءنا نذیر فکذّبنا»
ب) اعتراف به عدم تعقل و استماع سخن حق. «لو کنّا نسمع او نعقل»
ج) اعتراف به ارتکاب گناه. «فاعترفوا بذنبهم»
در آیه 26 سوره فصّلت مىخوانیم که مخالفان مىگفتند: «لا تسمعوا لهذا القرآن» به این قرآن گوش فراندهید ولى در آن روز خواهند گفت: اى کاش گوش مىدادیم! «لو کنّا نسمع»
پیام ها
1- خداوند که هدفش تکامل معنوى انسان است، باید رهبر آسمانى بفرستد وگرنه این هدف عملى نمىشود. «قالوا بلى قد جاءنا نذیر»
2- نتیجه انکار عمدى و آگاهانه دین دوزخ است. «القوا فیها... جاءنا نذیر فکذّبنا»
3- خلافکار کار خود را توجیه مىکند. (کافران براى توجیه تکذیب خود مىگفتند: اصلاً خدا چیزى نازل نکرده است.) «فکذّبنا وقلنا ما نزّل اللّه من شىء»
4- ریشه تکذیب، عدم تعقّل است. «کذّبنا... لو کنّا نسمع او نعقل» (تعالیم اسلام مطابق با عقل است، اگر تعقل مىکردیم مؤمن مىشدیم.)
5 - عقل واقعى آن است که انسان حق را بشنود، بپذیرد و پیروى کند تا از قهر الهى خود را نجات دهد. «لو کنّا نسمع او نعقل ما کُنّا فى اصحاب السّعیر»
6- روحیه لجاجت به جایى مىرسد که گمراهان، به پیامبران الهى نسبت گمراهى مىدهند، آنهم گمراهى بزرگ! «ان انتم الاّ فى ضلال کبیر»
7- اعتراف به گناه در دنیا ممکن است سبب عفو شود، ولى در آخرت هرگز. «فاعترفوا بذنبهم... اصحاب السّعیر»
8 - کفّار در قیامت هم شکنجه جسمى مىشوند: «اصحاب السعیر»، هم شکنجه روحى. «سُحقاً» (دور بودن از رحمت الهى)
الف) اعتراف به آمدن انبیا و تکذیب آنان. «بلى قد جاءنا نذیر فکذّبنا»
ب) اعتراف به عدم تعقل و استماع سخن حق. «لو کنّا نسمع او نعقل»
ج) اعتراف به ارتکاب گناه. «فاعترفوا بذنبهم»
در آیه 26 سوره فصّلت مىخوانیم که مخالفان مىگفتند: «لا تسمعوا لهذا القرآن» به این قرآن گوش فراندهید ولى در آن روز خواهند گفت: اى کاش گوش مىدادیم! «لو کنّا نسمع»
پیام ها
1- خداوند که هدفش تکامل معنوى انسان است، باید رهبر آسمانى بفرستد وگرنه این هدف عملى نمىشود. «قالوا بلى قد جاءنا نذیر»
2- نتیجه انکار عمدى و آگاهانه دین دوزخ است. «القوا فیها... جاءنا نذیر فکذّبنا»
3- خلافکار کار خود را توجیه مىکند. (کافران براى توجیه تکذیب خود مىگفتند: اصلاً خدا چیزى نازل نکرده است.) «فکذّبنا وقلنا ما نزّل اللّه من شىء»
4- ریشه تکذیب، عدم تعقّل است. «کذّبنا... لو کنّا نسمع او نعقل» (تعالیم اسلام مطابق با عقل است، اگر تعقل مىکردیم مؤمن مىشدیم.)
5 - عقل واقعى آن است که انسان حق را بشنود، بپذیرد و پیروى کند تا از قهر الهى خود را نجات دهد. «لو کنّا نسمع او نعقل ما کُنّا فى اصحاب السّعیر»
6- روحیه لجاجت به جایى مىرسد که گمراهان، به پیامبران الهى نسبت گمراهى مىدهند، آنهم گمراهى بزرگ! «ان انتم الاّ فى ضلال کبیر»
7- اعتراف به گناه در دنیا ممکن است سبب عفو شود، ولى در آخرت هرگز. «فاعترفوا بذنبهم... اصحاب السّعیر»
8 - کفّار در قیامت هم شکنجه جسمى مىشوند: «اصحاب السعیر»، هم شکنجه روحى. «سُحقاً» (دور بودن از رحمت الهى)